Luty 2014

Najbliższe czuwanie za Ojczyznę na Siekierkach rozpocznie się o godz. 21:00 w pierwszy piątek miesiąca, który wypada 7 lutego 2014 roku.

Jak co roku – 22 lutego odbędzie się pielgrzymka w rocznicę pierwszych objawień Jezusa Miłosiernego w Płocku pod hasłem „Uwierz w Boże Miłosierdzie”.

JAN PAWEŁ II – NAUCZYCIEL BOŻEGO MIŁOSIERDZIA

Jan Paweł II jest nauczycielem Bożego Miłosierdzia. Nie tylko przez encykliki, homilie, lecz doświadczenie II wojny światowej oraz własne świadectwo życia. W swoim nauczaniu o miłosierdziu Bożym odwoływał się do osoby św. Faustyny Kowalskiej i orędzia, które otrzymała od Jezusa w latach 1931-1938. To przesłanie było dla papieża Polaka odpowiedzią Boga na choroby współczesnej cywilizacji. Pewnego rodzaju antidotum na liczne zagrożenia duchowe i moralne.

Jan Paweł II nauczał, że orędzie miłosierdzia często jest źródłem światła w mrokach współczesności oraz nadzieją w rozpaczy. Wyczuwają to ludzie wierzący (por. fragm. homilii z beatyfikacji św. Faustyny, 18 kwietnia 1993). Orędzie Bożego miłosierdzia jest więc przesłaniem nadziei. Ta nadzieja złożona w Miłosierdziu Boga zamyka XX wiek, czas wielkiego cierpienia i otwiera trzecie tysiąclecie. Będzie światłem dla ludzi na ich drogach w przyszłości (por. fragm. homilii z kanonizacji św. Faustyny, 30 kwietnia 2000).

Papież Polak nie wprost, ale daje nam przestrogę – jeśli ludzie nie zaczną żyć orędziem Bożego miłosierdzia to mogą nas czekać kolejne wojny i nieszczęścia, jakich jeszcze nie było, bo sprawa człowieka nigdy nie została tak bardzo oddalona od Boga jak dziś.

Jan Paweł II uważał również orędzie Bożego miłosierdzia jako przesłanie o niepowtarzalnej godności i wartości każdego człowieka, gdyż za każdego z nas Jezus oddał życie. Jesteśmy cenni dla Niego (por. fragm. homilii z kanonizacji św. Faustyny Kowalskiej, 30 kwietnia 2000). Orędzie to ma właśnie dotrzeć do tych którzy tracą swoją godność (por. homilia Błonia Krakowskie, 2002). Doznanie miłosierdzia przez człowieka pogrążonego w grzechu będzie ocaleniem jego człowieczeństwa. Orędzie miłosierdzia jest potrzebne wszędzie gdzie jest grzech, niesprawiedliwość, brak szacunku do człowieka, ponieważ ono wprowadza pokój, nadzieję i Boży porządek. Orędzie to ma dotrzeć do wszystkich mieszkańców ziemi. Orędzie to przechodzi na ludzkość przez ukrzyżowane Serca Jezusa.

Jan Paweł II Orędzie Bożego Miłosierdzia przekazał w trzech aspektach wiary:

I nauka – POZNANIE: Boga w Jego miłosierdziu poznajemy przede wszystkim przez przebaczenie. I to jest główne przesłanie orędzia objawionego św. Faustynie. Przebaczenie naszych grzechów przez Chrystusowy Krzyż powinno nakłonić każdego człowieka do powrotu na łono kościoła. Miłosierdzie papież definiuje jako bezgraniczna zdolność przebaczania (fragm. homilii z kanonizacji św. Faustyny). Sam Papież dał tego przykład przebaczając swojemu zamachowcy, który chciał go zabić.

II nauka – OSOBISTE DOŚWIADCZENIE: Jan Paweł II wezwał nas do kontemplacji miłosiernego oblicza Boga Chrystusa. On jest Niezawodnym Dawcą Nadziei. Jedność ludzi, wzajemna miłość będzie się dokonywać, jeśli ludzkość będzie wnikać w głębię spojrzenia miłosiernego Jezusa (fragm. homilii z kanonizacji św. Faustyny). Z kontemplacji Jezusa Miłosiernego powinno się rodzić w nas spojrzenie miłosiernej miłości. Ono pozwoli dostrzec obok siebie brata, siostrę w potrzebie. Tego co stracił pracę, nie ma dachu nad głową, nie może utrzymać rodziny (por. homilia Błonia Krakowskie)…

Jan Paweł II mówił o wyobraźni miłosierdzia. Jakże dzisiaj jej potrzeba. Brak tej wyobraźni prowadzi do nędzy wielu ludzi niesprawiedliwie i niewolniczo potraktowanych. Raczej dzisiaj ulega się wyobraźni z horrorów. A cywilizacja współczesna przypomina kontemplację zła i myślenia jak je powiększyć. Widzimy również papieża Polaka, który modlił się przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Jan Paweł z Maryją kontemplował oblicze Jezusa nie tylko w tajemnicy wcielenia, ale i męki. Przykładem jest jego obecność na Kalwarii Zebrzydowskiej. To jego zapatrzenie w Chrystusa dawało mu wrażliwość serca na każde ludzkie cierpienie, spowodowane często społeczną niesprawiedliwością.

III nauka – ŚWIADECTWO: Z własnego doświadczenia miłosierdzia w sakramencie pokuty i kontemplacji miłosiernego oblicza Boga w Ewangelii oraz obrazie Jezusa Miłosiernego – powinno się rodzić nasze świadectwo miłosierdzia. Mamy oddawać życie, by świadczyć miłosierdzie (homilia Błonia Krakowskie). Przykładem jest o. Jan Beyzym – misjonarz z Madagaskaru i Brat Albert Chmielowski, którzy opiekowali się najbardziej ubogimi. Pełnili miłosierdzie – aż do granic ludzkich możliwości fizycznych i duchowych. Poświęcali się bliźnim jak Chrystus „Chleb Żywy”. Miłosierdzie przez nas będzie przechodzić na bliźnich – przez ukrzyżowane serca, czyli przez umartwienie własnego „Ja”. Jan Paweł II mówi – dzięki temu orędziu nie możesz się lękać. I wołał „Przestań się lękać” (Kraków Balice, przemówienie powitanie).

W Warszawie wezwał nas „bądźcie świadkami miłosierdzia”. Świadek miłosierdzia to osoba, która przestała się bać, jest oczyszczona przez Krzyż Chrystusa. Nie ma zniewoleń jest święta, bo żyje miłością. Jest zapalona ogniem stwarzania świata bliższego Bogu i ludziom. Jan Paweł II dał nam przykład świadectwa miłosierdzia Bożego – było nim przywracanie wszystkim nadziei. Był człowiekiem zawierzenia, który się niczego i nikogo nie bał. Niósł ze sobą w modlitwie każdego z nas. I wciąż nas niesie dalej jako Dobry Pasterz.

Nauka Jana Pawła II o Bożym Miłosierdziu jest najważniejszą. Posiada w sobie potęgę miłości silniejszej niż grzech, jest naszym jedynym ratunkiem na dziś i jutro.

Ks. Mariusz Bernyś
Ks. Michał Dłutowski